Ayaj Pathan

निरोगी जीवनाबद्दल माझा दृष्टिकोन सकारात्मक आहे. प्रत्येक व्यक्तीमध्ये काही ना काही अद्वितीयता आणि सामर्थ्य असते, पण व्यायामाबद्दल असलेली अज्ञानता किंवा चुकीची मानसिकता आपल्याला त्या शक्तींपासून दूर ठेवते. पूर्वी माझंही असंच होतं – मला वाटायचं की वजन कमी करणं किंवा निरोगी राहणं हे साइड प्रोजेक्टसारखं आहे, जे वेळ मिळेल तेव्हा केलं जाईल. पण जेव्हा मी समजून घेतलं की व्यायाम हा केवळ शारीरिक नव्हे, तर मानसिक आणि भावनिक आरोग्यासाठीही आवश्यक आहे, तेव्हा माझा दृष्टिकोन बदलला. व्यायाम हा एक ‘प्रेरणा’ नाही, तर ‘शिस्त’ आहे – आणि ही शिस्त अंगीकारली की आरोग्यावर, वजनावर आणि आत्मविश्वासावर त्याचा सकारात्मक परिणाम होतो.

जसं या विश्वात पंचमहाभूतांची रचना आहे, तशीच रचना आपल्यातही आहे. शरीर हे विश्वाचं प्रतिबिंब आहे. म्हणूनच, शरीर आणि निसर्ग यांचं नातं हे दैवी आहे — तुटत नाही, बदलत नाही. आपली मानसिक ताकद आणि कमकुवतपणा दोन्ही काळच आपल्याला दाखवतो. अशा वेळी निसर्गाशी संपर्क साधल्याने आपल्याला एक सार्वत्रिक ऊर्जेची अनुभूती होते, जी आपल्याला मानसिक आणि शारीरिक त्रासांपासून मुक्त करते. आपले शरीर पंचमहाभूत—आकाश, वायू, अग्नी, पाणी आणि पृथ्वी—यांच्यापासून बनलेले आहे. मृत्यूनंतर हे शरीर पुन्हा निसर्गात विलीन होते, कारण आपण निसर्गातूनच निर्माण झालो आहोत. त्यामुळे निसर्गाशी आपले नाते अखंड आणि अपरिहार्य आहे. इतर प्राणी हजारो वर्षांपासून त्यांच्या नैसर्गिक जीवनशैलीचे पालन करत आहेत. मात्र आपण माणसे, प्रगतीच्या नावे अस्वास्थ्यकर, प्रक्रियायुक्त, आणि निसर्गविरोधी अन्न खात आहोत. यामुळे शरीरातील संतुलन बिघडते आणि विविध आजार जन्माला येतात. आपल्याला पुन्हा निसर्गाकडे वळण्याची गरज आहे. याचा अर्थ असा नाही की आपण जंगलात जाऊन रहावे, तर याचा अर्थ असा आहे की आपण आपली जीवनशैली अधिक नैसर्गिक, संतुलित आणि सेंद्रिय बनवावी. ज्या अन्नातून आपले जीवन टिकते, त्याचा आदर करणं देखील निसर्गाची पूजा करण्यासारखंच आहे.